دانستن، مقدمه انجام است...

انسان دردمندی که انبان بزرگ ابهام‌های خود را گشوده و چشم انتظار دستورالعمل است، از این دستورالعمل‌ها چه بهره‌ای در نظر دارد؟

آیا جز این است که می‌خواهد پس از یافتن راه، حرکت کند و پس از گرفتن دستور، اجرا نماید؟

اگر این گونه نیست و قصد عمل وجود ندارد، آگاهی از این بیهوده است. کسی که آهنگ حرکت ندارد،‌چرا بی‌جهت، وقت و فکر و نشاط خود را صرف یافتن و آموختن نقشه مسیر کند؟

همان بهتر که در بی‌خبری بماند؛ زیرا دانستن، مقدمه انجام دادن است و عمل، نتیجه علم

«عمل به آنچه می‌دانیم»، یک تأثیر بسیار مهم و شگفت‌انگیز به دنبال دارد و آن «روشن شدن مجهولات و مشتبهات» ‌ما است

دانلود مقاله ی علم و عمل